YÖRESEL SÖZCÜKLER

1. Acar:Yeni
2. Alemençik: Bir kuş türü
3. Ağıl:Etrafı çalılarla ya da çitlerle çevrilmiş bahçe olarak kullanılan ya da hayvanların koyulduğu alan.

4. Ağdik:Karda kullanmak için parmak kalınlığındaki yaş ağaç çubukları yuvarlak bir biçimde  eğilerek üzerinden öküz derisi geçirilerek yapılan kar ayakkabısı

5. Ark: Sulama kanalı

6. Aba: Kıldan ya da yünden yapılan soğuk havalarda çobanların üşümemek için kullandığı bir tür kıyafet.

7. Ahır: Hayvanlara yem vermeye yarayan içi uzun ve içi çukur tahta.Hayvanların barınma yeri.

8. Aleyçik: Kenarları çiğ denilen birbirine geçirilmiş tahtaların yuvarlak bir biçimde dizilmesiyle oluşturulan üstüne kıl çul atılan çadır.

9.   Bıldır:Geçen sene

10.  Bağ: Üzüm bahçelerinin bulunduğu yer.

11.   Bostan: Salatalık

12. Boyunduruk:Çift sürerken öküzlerin boyunlarına geçirmek için kullanılan tahtadan yapılan alet.

13.    Beleş:Bedava

14. Bastık: Pekmez ve nişasta pişirilerek yapılan karışımın bir örtü üstüne serilerek kurutulması

15.    Bandık:Yere yatarak aşırı derecede sararmış,kullanılamayacak kadar kötü olan buğday sapları.

16.    Bulamaç: Pekmez ya da şeker kullanılarak nişasta veya unla yapılan yemek. Un ve suyla da yapılır.

17.    Bezdirme: Yuvarlak biraz kalın mayalı ekmek.

18.    Bibi: Hala

19.    Bardak: Çam ağacının içi oyularak bardak haline getirilmesi.

20.    Cücük: Kuşların yavrusu.

21.    Cıbbal: Bir tür iri kuş

22.    Cırrık: İri bir kuş türü

23.    Cıdır: Uzun ince çubuk şeklindeki kuru ağaç dalları.

24.    Çıkrık: En az iki ipi birleştirmeye yarayan alet.

25.    Çebiç: Bir yaşındaki keçi

26.    Çüşdede: İlkbaharda biten toprağın içinde olan yenilen bir bitki

27.    Çadır: Kıl çullar örtülerek yapılan barınak.

28.    Çinik: Bir ölçü aleti

29.    Çitil: Çok büyük olmayan,kapaklı ,kulplu metal kap.  Küçük fidan.

30.    Çultar: Üzerine oturmaya yarayan kıldan yapılmış çul ya da çuval eskisi

31.    Çiğ: İnce yassı ve uzun tahtaların ipler yardımıyla birbirine tutturulması.

32.    Çil gursak: Baharda biten ilaç yapımında kullanılan bir mantar türü.

33. Çam: İğne yapraklı bir ağaç türü. Odunları tutşturmak için kullanılan yağlı çam parçaları(çıra)

34.    Çelli: Uzun ince sopayla kısa sopaya vurularak oynanan çocuk oyunu.

35.    Çankaz: Eğri büğrü.

36.    Dolaz: Pekmez ve yufka ekmekle yapılan yiyecek.

37.    Don:Pijama

38.    Darı:Mısır

39.    Dirgen:Ucu iki ya da üç parmaklı uzun saplı ağaçtan yapılan ekinleri ve otları kaldırmaya yarayan alet

40. Düven: Birkaç tahta birleştirilerek ucu hafif havaya kaldırılarak altına çakmak taşı döşenerek yapılan ekinleri parçalamak için kullanılan alet.

41.    Dırtmık:Bir çok parmakçıklardan oluşan yerlerden ekin ,ot,taş toplamaya yarayan alet.

42.    Dizleme: Yünden yapılan dize kadar çıkan kalın çorap

43.    Döşlük: Bebeklerin bir şeyler yerken önlerine takılan bez.

44.    Enik: Kedi köpek yavrusu

45.    Elcek:Eldiven

46.    Ellik: Parmakların ucuna geçirilen ekin biçerken kullanılan tahta parmaklıklar

47.    Evez:Sivri sinek.

48.    Evriyaç: Ekmek pişirmek için kullanılan ince yassı tahta.

49.    Firik:Olgunlaşmamış başak

50.    Firez:Ekinler biçildikten sonra toprak üzerinde kalan bölümü

51. Gofa: Çam ağacının kesilerek ince ince kıyıldıktan sonra örülerek üzüm vb. şeylerin taşınmasına yarayan dört köşeli sepet.

52.    Göcek:Ekinlerin yeni yeryüzüne çıkarak yeşermeye başladığı hal.

53.    Guzluk: Keçi ,koyun ,inek gibi hayvanların yavrularını koymak için yapılan özel bölüm.

54.    Gölgelenmek:Dinlenmek

55.    Gadıbaşı: Uzun bir sap üzerinde dikenler içinde mor renkli çiçek açan bir bitki

56.    Göğ: Mavi

57.    Guzlamak: Keçilerin ve koyunların yavrulaması

58.    Gölle: Buğdayın suda pişirilmesi ya da mısırın tanelerinin haşlanması.

59.    Geçemek: Yeraltında ince uzun gövdesi olan soyularak yenen iri yapraklı bir bitki

60.    Garabal: İri yapraklı tirşik denilen bitki.

61.    Goftarmak: Yemeği tabaklara bölerek soğumaya bırakmak.

62.    Gözer: İri gözenekli buğday elemeye yarayan elek.

63.    Ganat: Yaprak

64.    Gaygana: Yumurtalar kırılarak tereyağında pişirilmesi.

65.   Gazzak aşı: Un ve suyun pişirilerek bulamaç haline getirilip tereyağlı pekmez üzerine dökülerek yenen bir yemek.

66.    Govgaz: İçi çürük ya da olmayan  ceviz.

67.    Gangıt: İçi olmayan ceviz.

68.    Gav: Çok hafif

69.    Heybe:İki tarafı geriye kıvrılarak dikilmiş bir şeyler koymaya yarayan ortası omuza yada at sırtına atılacak kadar uzun özel dokumadan yapılmış

70.    Hezen:Evlerin yapımında tavanda yatay olarak kullanılan çok kalın tahta.

71.    Hakına:İki yaşındaki dişi keçi

72.    Hayma: Ağaçların başına ,yada yere otların yığılması

73.    Hela: Tüvalet

74.    Hüllüngeç: Salıncak.

75.    Halbır: Küçük gözenekli elek

76.    Hedik: Buğdayın pişirilmesi

77.    Hanay: kara kovanların arılarının koyulduğu üstü çardaklı bina.

78.    Honça: Keçi ya da koyunların yavrulayışını görene verilen bahşiş.

79.    Hotaz:  Saçların karmakarışık halde olması.

80.    Hazınlık: Her türlü yiyeceklerin saklandığı bölüm.

81.    Horazlak: Çam ,katran ,Kalamak gibi ağaçları kozalağı.

82.    Harın: İş yapmaktan kaçınmak.

83.    Hüğ: Bağların içine bağ çubuklarıyla yapılan özel çardak.

84.    İlağnçe: Ortası çukur kenarları yayvan ve geniş ,çukur olan yarım daire şeklinde bir kap konan abdest almak için kullanılan kap.

85.    İğ: Yün eğirmeye yarayan bir okun ucuna yuvarlak bir tahta geçirilerek yapılan alet.

86.    İngiliz: İlmeçer

87.    İnne: İğne

88.    İtağ: Ekmek yapılırken ortaya serilen bez.

89.    İbik: Kuş,tavuk vb. hayvanların gagası.

90.    Kadak:Küçük çivi

91.    Kinetir. Gözerden daha iri gözenekli buğday elemeye yarayan elek.

92.    Kızzak:Karda kaymak için yapılan özel bir oturak

93.    Kazzak:Kalın kollu yün kazak

94.    Kürü:Atın yavrusu

95.    Keypenek: Yünden yapılan başlık

96.    Kirmen: Kıl ya da yün eğirmeye yarayan tahtadan yapılan iki kanat ve bir oktan oluşan süslü bir alet.

97.    Kestirme: Çok büyük kazan.

98.    Küpeli: Kestirmeden biraz küçük kazan.

99.    Kepez: Kuş,tavuk vb. hayvanların başının üzerindeki kırmızı et parçası.

100. Kösüre: Bıçakları ya da kesici metal aletleri daha keskin hale getiren taş.

101. Kolan:Yaklaşık on santim kalınlığında uzun dokuma.

102. Keş: Suyu süzülmüş yoğurdun yoğrularak küçük toplar haline getirilip kurutulması

103. Küsper: Peynir suyu kaynatılarak elde edilen yiyecek.

104. Kolan: Yaklaşık on santim kalınlığında uzun dokuma.

105. Lenger: Yayvan geniş tabak.

106. Mere: Çocuk oyunlarında kullanılan özel işaret

107. Mık: Büyük çivi

108. Mertek: Ardıç ağacının küçük parçalar haline getirilmesi.

109. Muhkem:Sağlam

110. Menter: Mantar

111. Nur: Peynir suyuna yoğurt karıştırılarak kaynatılıp sonra süzülerek elde edilen yiyecek.

112. Okla: Ekmek açmak için yapılan ince uzun tahta.

113. Okuntu: Düğüne davet etmek için gönderilen eşya.

114. Ocak: Ateş yakılan yer.

115. Özne: Damat

116. Örme: Kıl ipler birleştirilerek örülen kalın ip.

117. Pelit: Meşe palamudu.

118. Pibiç:Terlik

119. Pırnat: Ekinin orakla elin alacağı kadar biçilmesi.

120. Piz: Ucu sivri kalın demir parçası. Isıtılarak delik açmaya yarar.

121. Pinnik: Karanlık

122. Pines:Tavukların yaşadığı yer

123. Püsü:Kedi

124. Pakla: Fasulye

125. Potça: Yaprakları tüylü sütünden ve kökündeki kahve renkli yerden sakız yapılan bir bitki

126. Peşkir: Havlu

127. Post: Koyun ya da keçi derinden yapılan tüylü deri.

128. Pısmak: Saklanmak

129. Pısırık: Utangaç,bir şey yapamayan

130. Pola: Tavukların yuvasında bırakılan tek yumurta.

131. Pakır: Metal helke

132. Palan: At ve eşeklerin semerlerini tutması için karnının altından geçirilen yassı dukuma.

133. Pabuç: Terlik

134. Sağdıç: Düğünde gelinin ve damadın yardımcıları

135. Sağmen: Erkek evinden kız evine giden düğün alayı

136. Sırtaln:Dağların bayır kısmı

137. Sığır kuyruğu: Sarı çiçekli ,süpürge yapımında kullanılan bir bitki

138. Sülük: Salyangoz

139. Seyis: İki yaşındaki erkek keçi

140. Sıpa:Eşek yavrusu

141. Sündürüm: İnce ,uzun yuvarlak tahta.

142. Sele:Söğüt ağaçlarının ince çubuklarından örülen saplı kap.

143. Sufa: Evlerin dış kapıdan girildikten sonraki ara bölümü.

144. Süzek: Süzgeç.

145. Sığırlık: Evde büyükbaş hayvanların yaşadığı bölüm.

146. Senmek:Solmak

147. Sıpa: Eşek yavrusu

148. Sakırga: Hayvanlarda olan  küçük böcek.

149. Sirke: Henüz bit olmamış minik ve beyaz olan bit yumurtası.

150. Şişek: Bir yaşındaki koyun

151. Şaplak: Tokat

152. Şapşak: Boynu eğri sert kabağın içinin çekirdekleri çıkarılarak yapılan sıvıları almaya yarayan kuyruklu kap.

153. Toklu: Erkek koyun

154. Tünek: Tavukların geceleyin durmak  için çıktıkları tahta.

155. Tahra: Ucu eğri,arkasında da küçük çıkıntı halinde kesici ucu bulunan alet.

156. Tımarlamak: Saklamak

157. Tay: At yavrusu

158. Topalan:İlkbaharda biten küçük yuvarlak şeklinde olan yenilen bir bitki. Özel hamurdan yapılan yuvarlaklar.

159. Toy: Çok küçük,genç

160. Tolunga: Yuvarlak biraz kalın sopa.

161. Tekne: Uzun ve kalın bir çamın yassı bir biçimde içi oyularak su vb. koymak için yapılması.

162. Urup: Çiniğin dörtte bir ölçüsü

163. Ufra:Yufka ekmek açılırken ekmekten dökülerek biriken biraz iri un

164. Yartma:Kıl eğrilerek dokunun ipe üç halka takılarak özel bir biçimde yere serilerek içine ot yada ekin özel bir dizaynla konularak yapılan yığın

165. Yiğin: Ekinlerin getirilerek bir yere toplanması

166. Yular:Atların ya da eşeklerin başlıklarına taklan ip

167. Yaba:Ucu en az beş parmaklı uzun saplı tahtadan yapılan samanları kaldırmaya yarayan alet

168. Yapağ: Keçilerin kıllarının arasında biriken pamuksu tüyler.

169. Yonga: Ağaçlar kesilirken çıkan ince ve yassı küçük parçaçıklar.

170. Yannık: Bütün halinde yüzülen keçi veya koyun derisinin tüyleri özel bir yöntemle yolunarak içine yoğurt basılacak hale getirilmesi.

171. Zillik: Soğanın ortasından çıkan erkeği

172. Zelve:Çift sürerken öküzlerin boyunlarının geçirildiği yere takılarak boyunlarının sabitlenmesini sağlayan tahtadan yapılan ucu biraz kalın çubuk.

173. Zıvlık: Kengerler çıkarıldıktan sonra yerinde biten çok tatlı olan kenger çubukları

174. Zibil: Büyükbaş hayvanlarının boklarının birikmesiyle oluşan gübre.